PSYCHIATRIE VRIEND OF VIJAND?
Australië heeft een bevolking van 24,1 miljoen. Toch worden er meer dan 35 miljoen recepten uitgeschreven voor psychiatrische medicijnen, waarbij er elk jaar 8 miljard euro wordt besteed aan de geestelijke gezondheidszorg.
Om dit tegen te gaan heeft CCHR Australië de documentaire Psychiatry: Friend or Foe? The Untold Story of Australian Psychiatry uitgebracht. Hierin wordt onthult hoe de Australische psychiatrie in de jaren 1960 begon met de beruchte “deep sleep therapie”. Deze praktijk leidde in een periode van 16 jaar tot de dood van 24 patiënten. Patiënten werden voor maximaal 14 dagen in een comateuze toestand gebracht met grote hoeveelheden verdovende middelen, terwijl ze tegelijkertijd vele elektroshocks ontvingen. De Royal Commission die was toegewezen om deze misstanden te onderzoeken, beschreef de uitvinder van deep sleep, Harry Bailey, als “schijnheilig, onoprecht, huichelend en zonder principes”.
Ondanks het onderzoek van de Royal Commission bleven Australische psychiaters doorgaan met hun destructieve praktijken. Slachtoffers van de psychiatrie krijgen middelen voorgeschreven gebaseerd op willekeurige evaluaties, waarbij 90 procent van de psychiaters het niet eens kunnen worden over de diagnose.
De Britse BBC organiseerde dat 10 vrijwilligers, van wie de helft voorheen was gediagnosticeerd met een geestelijke stoornis, werden geobserveerd door drie deskundigen in de geestelijke gezondheidszorg om vast te stellen wie welke diagnose had ontvangen. Na een week van observatie hadden ze minder dan de helft correct. Stoornissen komen uit het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, die tot stand werd gebracht door stemming, niet door enige wetenschappelijke studie of bewijs. Aileen Wright, een psychiatrisch verpleegster zei: “Mensen willen er graag een label op plakken en dan kunnen ze hun boek doorkijken en zeggen: ‘O, dat is het middel voor dat probleem, dus nu weet ik hoe ik het moet behandelen.’ ”
Van 1993 tot 2012 zag de Australische overheid hun uitgaven toenemen, met 505 procent op antidepressiva, 5035 procent op antipsychotica en 12.016 procent op stimulerende middelen. En wat doen die middelen voor de patiënten? Barbara Schmidt, een maatschappelijk werker vertelt ons: “Plotseling kunnen ze het leven niet meer volledig ervaren, ze kunnen geen echte blijdschap meer ervaren wanneer ze hun kinderen zien.”
“Mensen willen er graag een label op plakken en dan kunnen ze hun boek doorkijken en zeggen: ‘O, dat is het middel voor dat probleem, dus nu weet ik hoe ik het moet behandelen.’ ”
Voeg daar dan nog eens de soms moorddadige en suïcidale bijwerkingen aan toe. Een moeder kreeg de aanbeveling om haar zoon, die ontroostbaar leek vanwege een vriendin, counseling te laten ontvangen. De psychiater waar hij naar toeging concludeerde binnen vijf minuten: “Het lijkt erop dat hij depressief is, ik adviseer Prozac.” Binnen een maand was hij niet meer dezelfde. “Ik herkende mijn zoon nauwelijks. Het kind haalde goede cijfers en was academisch begaafd, hij was liefdevol en barmhartig en erg populair, en hij veranderde in een kind dat niet meer naar school wilde, dat de hele tijd agressief was en kwaad werd. Keer op keer ging ik naar de geestelijke gezondheidszorg en zei: ’Ik ben er echt op tegen, ik wil dat hij geen Prozac meer krijgt’ en de psychiater antwoordde me dat ik moet stoppen met het lezen van onderzoek en dat ik stil moest zijn, dat hij de dokter was en ik alleen maar een moeder was en dat ik vertrouwen moest hebben in zijn professionele oordeel”, zei zijn moeder. Haar zoon heeft zich in de garage opgehangen.
De Psychiatry: Friend or Foe? documentaire werd op de tv en in bioscopen gepromoot, en in advertenties in kranten en op het internet. Alle promotie leidde het publiek naar de website van CCHR Australië om daar de documentaire te bekijken. Dat alles werd ondersteund door een landelijke mailing over de Psychiatry: Friend or Foe? dvd aan die mensen die rechtstreeks beïnvloed worden door de psychiatrische industrie en aan belangrijke instellingen. CCHR Australië bereikte meer dan 14 procent van de Australische bevolking met de feiten over misstanden in de psychiatrie.
STOP MISSTANDEN IN DE PSYCHIATRIE
Als non-profit toezichthouder op de geestelijke gezondheidszorg, steunt CCHR op lidmaatschappen en donaties om haar missie om psychiatrische schendingen van mensenrechten uit de wereld te helpen en de geestelijke gezondheidszorg op te schonen, te volbrengen. Om deel uit te maken van de grootste beweging ter wereld op het gebied van hervorming van de geestelijke gezondheidszorg, kun je je aansluiten bij de groep die heeft geholpen bij het opstellen van meer dan 180 wetten die burgers beschermen tegen psychiatrische misstanden.
