CCHR is al ruim 40 jaar bezig om de psychiatrie voor het gerecht te brengen.

The Citizens Commision Commission on Human Rights vecht al sinds 1969 voor hervormingen in de geestelijke gezondheidszorg. De Speciale Rapporteur van de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties erkende dat CCHR verantwoordelijk is voor “vele grote hervormingen” die mensen beschermen tegen psychiatrisch misbruik. Daarnaast heeft CCHR duizenden individuele gevallen gedocumenteerd die laten zien dat psychiatrische medicijnen en de vaak wrede psychiatrische praktijken krankzinnigheid en geweld tot gevolg hebben.

De afgelopen 40 jaar heeft het werk van CCHR de levens van miljoenen mensen gered en het nodeloos lijden van nog eens miljoenen voorkomen. Dankzij het werk van CCHR hebben vele landen nu verplicht gesteld dat er informed consent (toestemmingsverklaring op basis van complete informatieverstrekking) nodig is voor een psychiatrische behandeling en het recht op rechtsbijstand, hulp en compensatie voor patiënten. In sommige landen is het gebruik van neurochirurgie en elektroshocks op kinderen verboden.

CCHR heeft vestigingen in 24 landen en haar leden zijn actief over de hele wereld en organiseren demonstraties, openbare hoorzittingen, tentoonstellingen en andere activiteiten om aandacht te vragen voor ongeremde criminele wanpraktijken binnen de psychiatrie.

Hier volgt een korte samenvatting van de vele resultaten van CCHR:

Wettelijk erkende rechten en informed consent

• In het begin van 1970 leidde een onderzoek van CCHR naar patiëntenmishandeling tot een parlementaire enquête naar de werkwijze van psychiatrische faciliteiten in Californië , Illinois, Hawaï, Michigan, en Missouri. Dit onderzoek resulteerde in het ontslag van de medewerkers en de psychiaters die werkzaam waren bij deze instellingen. Er kwamen strafrechtelijke onderzoeken, grote psychiatrische instellingen werden gesloten en er werden hervormingen doorgevoerd om de rechten van de patiënten zeker te stellen.
• In 1976 werd dankzij CCHR in Californië de eerste wet aangenomen die patiënten beschermde tegen gedwongen elektroshock en psychochirurgie en voorzag in informed consent en het gebruik ervan op kinderen onder de 12 jaar werd verboden. Deze wet werd een voorbeeldwet en werd overgenomen door wetgevers door heel de Verenigde Staten en in andere landen. Psychiaters in Texas moeten nu autopsierapporten overleggen van patiënten die binnen veertien dagen komen te overlijden nadat ze ECT hebben ondergaan.
• In Piedmonte in Italië, de geboorteplek van ECT, reageerde het parlement op de informatie van CCHR door unaniem te stemmen tegen het toepassen van ECT op kinderen, ouderen en zwangere vrouwen.
• In 1990 hielp CCHR de weerzinwekkende waarheid boven water te krijgen dat elk jaar alleen al in de Verenigde Staten tot 150 mensen overlijden door dwangmaatregelen. In 10 % van die gevallen betreft het kinderen, waarvan sommigen pas zes jaar oud zijn. In 1999 werden federale wetten aangenomen die het gebruik van fysieke en chemische (krachtige bewustzijnsveranderende drugs) dwangmiddelen om patiënten te bedwingen of te straffen, verboden. Er werd een "nationaal meldingssyteem" opgezet en verpleeginrichtingen werden gedwongen zich aan die regels te houden op straffe van budgetvermindering.
• In de jaren "80 en begin jaren "90 bracht CCHR de psychiatrische praktijk Deep Sleep Treatment (DST, Diepe Slaap Therapie) aan het licht in het Chelmsford Psychiatrisch Hospitaal in Sydney, Australië. De " behandeling" bestond eruit de patiënten voor drie weken bewusteloos te houden met een cocktail van psychiatrische medicijnen. Gedurende deze periode ontving de patiënt dagelijks elektroshocks, zonder dat zij daarmee hadden ingestemd. 48 mensen kwamen hierdoor om het leven. CCHR zag erop toe dat hier een eind aan werd gemaakt door de wet op de geestelijke gezondheid toegepast te krijgen en tegenwoordig is het wettelijk verboden dat psychiaters deze praktijken op patiënten ten uitvoer brengen. CCHR realiseerde een parlementair onderzoek naar DST en naar de stand van zaken binnen de geestelijke gezondheidszorg, wat resulteerde in belangrijke hervormingen.

Het beschermen van de rechten van kinderen

• Samen met journalisten hielp CCHR bij een onderzoek naar het verband tussen schietpartijen op scholen en het gebruik van psychiatrische medicijnen, waarvan bekend is dat ze geweld, zelfmoord en manie veroorzaken. Dit leidde tot onderzoek van de overheid en nieuws in de nationale media over het verband tussen zinloos geweld en psychiatrische medicijnen.
• CCHR documenteerde ook talloze gevallen waarin ouders werden gedwongen om hun kinderen psychiatrische medicatie te geven als voorwaarde om scholing te krijgen. Hieronder vielen ook gevallen waarin ouders medische verwaarlozing ten laste werd gelegd omdat ze weigerden om hun kind psychiatrische medicatie te geven (waarvan bekend was dat ze tot zelfmoord en gewelddadigheid kon leiden). Door samenwerking met ouders, artsen en verschillende mensenrechtengroepen lukte het om deze situatie nationaal aan het licht te brengen via de media. De zaak werd voor het Amerikaanse gerechtshof gebracht en resulteerde in 2004 in een wet die het verbood om ouders te dwingen om hun kind psychiatrische medicatie te laten nemen.
• Het comité voor de rechten van het kind van de Verenigde Naties (UNCRC), uitte, na rapportage door CCHR, haar bezorgdheid dat ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) en ADD (Attention Deficit Disorder) in de door CCHR gerapporteerde landen “verkeerd worden gediagnosticeerd en er daarom te veel psychostimulerende middelen worden voorgeschreven, ondanks toenemend bewijs van de schadelijke bijwerkingen”. Het comité kwam met de aanbeveling: “Zo veel mogelijk andere manieren gebruiken om deze gedragsstoornissen te behandelen.”
• In 1991 werden er, grotendeels door de inspanningen van CCHR, openbare hoorzittingen gehouden door de FDA (de Amerikaanse variant van de keuringsdienst van waren). Het betrof hier het antidepressivum Prozac en er werden door tientallen mensen getuigenissen afgelegd dat deze medicatie mensen die nooit in hun leven psychotisch waren geweest tot moord en zelfmoord had gedreven. Er werd toen echter geen actie ondernomen door de FDA om de Amerikaanse bevolking te beschermen, omdat de leden van de raad die hierover moesten stemmen, gevestigde belangen vertegenwoordigden. Uiteindelijk had CCHR er bijna 13 jaar voor nodig om haar campagne te laten slagen. De FDA (die inmiddels onder druk stond van het Amerikaanse Congres), liet uiteindelijk de sterkste waarschuwing uitgaan, namelijk: dat antidepressiva verantwoordelijk kunnen zijn voor zelfmoordgedachten en het plegen van zelfmoord bij kinderen van 18 jaar en jonger. Later werd dit verhoogd naar 24 jaar.
• In 2007 wist CCHR, in samenwerking met andere klokkenluiders, ouders en consumentenorganisaties, het voor elkaar te krijgen dat de FDA farmaceutische bedrijven dwong om de bewoordingen van hun advertenties zo op te stellen dat patiënten geadviseerd werd om alle ongewenste bijwerkingen van psychiatrische medicatie direct aan de FDA te melden.Nadat de eerste aangepaste advertenties werden uitgezonden, steeg het aantal klachten van ongewenste bijwerkingen met 33 %.

Mensenrechten Veiliggesteld

• CCHR bracht door middel van foto's geheime "slavenkampen" van Zuid-Afrika aan het licht. Tussen 1970 en 1980 werden hier tienduizenden Zuid-Afrikanen tegen hun wil opgesloten. Men deed dit in afgelegen mijnwerkerskampen, waar de gevangenen gedrogeerd werden en zonder verdoving, aan pijnlijke elektroshocks werden onderworpen. Het apartheidsregime reageerde hierop door het fotograferen van psychiatrische instituten alsmede het verspreiden van dergelijke foto'sstrafbaar te stellen. Hierna organiseerde CCHR een onderzoek van de Wereld Gezondheid Organisatie, dat de beschuldigingen bevestigde. Toen de apartheid was afgelopen, overhandigde CCHR mondelinge en schriftelijke verklaringen over deze wanpraktijken aan de Zuid-Afrikaanse Waarheids– en Verzoeningscommissie waardoor een overheidsonderzoek ingesteld werd naar psychiatrisch racisme. De overheid draaide het verbod op het rapporteren van psychiatrische misstanden terug.
• De Duitse afdeling van CCHR voerde een grootschalig onderzoek uit, waarbij uiteindelijk werd vastgesteld dat de vooraanstaande psychiaters in Duitsland zowel de “wetenschappelijke” rechtvaardigingen verschaften als de drijvende kracht waren achter Hitler en de Naziregering, om “onwaardig leven” te vernietigen. Euthanasie werd voor het eerst getest in psychiatrische inrichtingen voordat het gebruikt zou worden in de concentratiekampen.Veel Nazi-psychiaters wisten tijdens de processen van Neurenberg hun straf te ontlopen en bleven na de oorlog gewoon psychiatrie praktiseren. CCHR publiceerde in 1995 het boek: Psychiatrists: The Men Behind Hitler (Psychiaters: de Mannen achter Hitler). Vier jaar later gaf de Duitse Psychiatrische Associatie een rapport uit dat bevestigde dat psychiaters “De hoofdverantwoordelijken waren voor de verschillende euthanasie-organisaties. Zij gaven richting aan de verschillende euthanasiecampagnes.” Zij "zagen toe op- en regelden het selecteren van mensen die gedood moesten worden".
• CCHR onderzocht diepgaand de ware toedracht voor de etnische zuivering in Bosnië en Kosovo en rapporteerde haar bevindingen aan het Tribunaal voor Oorlogsmisdaden van de Verenigde Naties in Den Haag en aan de Raad van Europa. Er werd ontdekt dat het psychiatrisch gedachtegoed over raciale hygiëne en eugenetica de ware achtergrond was voor het conflict. Het betrof hier in het bijzonder het werk van Jovan Rašković, de oprichter van de sociaal-democratische partij en Radovan Karadžić, leider tijdens de oorlog – beiden psychiater. In 1990 publiceerde de Raad van Europa een resolutie die erkende dat psychiaters de architecten van de etnische zuiveringen waren en ze gaf ook het advies aan de leden van de raad "om het bewijs dat door de Franse afdeling van Citizens Commission on Human Rights was verzameld en gepubliceerd, te bestuderen".Toen Karadžić in 2008 gevangen werd genomen, verschenen er vele artikelen over de etnische zuivering waar Karadžić aanzet toe had gegeven en waarvan de ideeën afkomstig waren uit zijn psychiatrische achtergrond.
• Samen met overheidsfunctionarissen en leden van het Italiaanse parlement onderzocht de Italiaanse afdeling van CCHR, geleid door dokter Roberto Cestari, concentratiekampachtige toestanden in de psychiatrische inrichtingen. De werknemers hadden de overheidssubsidies in eigen zak gestoken terwijl de patiënten naakt en uitgehongerd rondliepen. Op grond van het bewijs reageerde de overheid met een resolutie die de sluiting eiste van alle 90 inrichtingen. De mishandelde en verwaarloosde patiënten werden naar nette woongelegenheden verplaatst en velen van hen leerden pas na 30 jaar voor het eerst lezen en schrijven en voor zichzelf te zorgen. CCHR kreeg van een burgemeester een medaille uitgereikt voor haar strijd voor mensenrechten.

Het onthullen van Criminele Psychiatrische Behandelingen

CCHR heeft campagne gevoerd voor een compromisloze uitvoering van de wet ten aanzien van therapeuten in de geestelijke gezondheidszorg die hun patiënten verkrachten of seksueel misbruiken en die zich verschuilen achter hun rol als therapeut om hun misdaden te rechtvaardigen. Om patiënten te beschermen tegen seksueel misbruik en fraude, zijn de volgende hervormingen doorgevoerd:

• Minstens 25 wetten die zich richten tegen het groeiende aantal seksuele misdrijven door psychiaters en psychologen zijn in het strafrecht opgenomen in de Verenigde Staten, Australië (Victoria), Duitsland, Zweden en Israël. De wetten bestempelen seksuele relaties tussen therapeut en patiënt als aanranding of verkrachting. Honderden psychiaters en psychologen zijn veroordeeld en kregen gevangenisstraf.
• Onderzoek van CCHR leidde tot een onderzoek waarbij de FBI een grote keten van psychiatrische ziekenhuizen onderzocht op verdenking van fraude en misbruik van patiënten. De hospitaalketen betaalde voordat zij haar deuren sloot ruim 1 miljard dollar aan strafrechtelijke en civiele boetes. Daarna werden er wetten aangenomen die het verboden om "premiejagers" te gebruiken en mensen op te sporen die goed verzekerd waren en die mensen vervolgens tegen hun wil in psychiatrische inrichtingen op te sluiten om hun verzekering uit te melken.
• Dit leidde tot een onderzoek dat dergelijke praktijken bij andere grote psychiatrische ziekenhuizen aan het licht bracht.In 2003 liep er een onderzoek van de Amerikaanse overheid tegen 80 % van alle Amerikaanse psychiatrische privé-klinieken. De strafrechtelijke en civiele boetes bedroegen ruim $ 2 miljard.