Citizens Commission on Human Rights

Alle mensenrechtenorganisaties hebben codes opgesteld aan de hand waarvan ze hun doelen en activiteiten coördineren. De Verklaring van de Rechten van de Mens aangaande Geestelijke Gezondheid is de standaard die CCHR gebruikt om mensenrechtenschendingen door de psychiatrie te onderzoeken en aan het licht te brengen.

A. Het recht op een toestemmingsverklaring:

1. De wetenschappelijke/medische bewijzen die het bestaan van elke vermeende diagnose van een psychiatrische stoornis staven en het recht om de diagnose van iedere mentale "ziekte" te mogen weigeren wanneer er geen medisch bewijs voor is.

2. Het recht om volledig op de hoogte gesteld te worden van alle bekende risico"s die de voorgestelde medicatie of 'behandeling" met zich meebrengt.

3.Het recht om geïnformeerd te worden over alle beschikbare alternatieve medische behandelingen waarmee geen psychiatrische medicatie of behandeling gepaard gaat.

4. Het recht om iedere vorm van behandeling te mogen weigeren die de patiënt als schadelijk beschouwt.

B. Niemand mag psychiatrische of psychologische behandelingen krijgen tegen zijn wil.

C. Niemand, man, vrouw of kind, mag zijn persoonlijke vrijheid ontzegd worden vanwege geestelijke stoornissen, zonder een gerechtelijke uitspraak waarbij de betrokkene de beschikking heeft over passende juridische bijstand.

D. Niemand mag in een psychiatrische inrichting, ziekenhuis of welke instelling dan ook worden opgenomen of vastgehouden vanwege zijn religieuze, politieke of culturele overtuiging of praktijken.

E. Elke patiënt heeft:

1. Het recht om als menselijke wezen met waardigheid behandeld te worden.

2. Het recht op zorg, zonder onderscheid van ras, huidskleur, sekse, taal, religie, politieke overtuiging, afkomst of status door geboorterecht of rijkdom.

3. Het recht om op een klinisch grondig lichamelijk onderzoek, uitgevoerd door een deskundige geregistreerde arts naar keuze, om zeker te stellen dat iemands mentale gesteldheid niet veroorzaakt wordt door een niet-ontdekte lichamelijke ziekte, verwonding of gebrek, en het recht op een second opinion naar keuze.

4. Het recht op volledige medische faciliteiten en adequaat getrainde medische staf in ziekenhuizen, zodat lichamelijke klinische onderzoeken deskundig uitgevoerd kunnen worden.

5. Het recht om te bepalen welke therapie zal worden toegepast en het recht om die te bespreken met de arts of de geneeskundige van zijn keuze.

6. Het recht om alle bijwerkingen van alle aangegeven behandelingen uitgelegd en duidelijk gemaakt te krijgen, zowel schriftelijk als verbaal in de eigen taal van de patiënt.

7. Het recht een behandeling te accepteren of te weigeren, in het bijzonder behandelingen als sterilisatie, elektroshock, insulineshock, lobotomie (of welke hersenoperatie dan ook), aversietherapie, narcotherapie, diepe-slaaptherapie en elk medicijn dat ongewenste bijwerkingen heeft.

8. Het recht om, zonder consequenties, klachten in te kunnen dienen bij een onafhankelijk bestuur, dat is samengesteld uit niet-psychiatrisch personeel, juristen en leken. Klachten kunnen elke vorm van marteling of wrede, onmenselijke of vernederende behandeling betreffen die tijdens de psychiatrische zorg werd ondergaan.

9. Het recht om afzonderlijk te overleggen met een juridisch adviseur en juridische stappen te ondernemen.

10. Het recht om op welk moment dan ook met de behandeling te stoppen, zonder voorbehoud en zonder dat dat als overtreding wordt beschouwd.

11. Het recht om eigen bezit en aangelegenheden te beheren samen met, indien nodig, een juridisch raadsman, of, wanneer incompetent bevonden door een rechtbank, een door de overheid aangewezen persoon dit te laten regelen tot men competent bevonden wordt. Deze executeur legt verantwoordelijkheid af aan de naasten van de patiënt, zijn juridisch adviseur of voogd.

12. Het recht zijn eigen ziekenhuisgegevens in te zien en te krijgen en wettelijke actie te mogen ondernemen met betrekking tot enige hierin vervatte onjuiste informatie die iemands reputatie kan schaden.

13. Het recht om juridische stappen te ondernemen, met de volledige medewerking van politie, justitie en elke psychiater, psycholoog en instellingsmedewerker, voor alle zaken aangaande misbruik, onrechtmatige vasthouding, mishandeling door behandeling, seksueel misbruik of verkrachting, of welke andere schending van de geestelijke gezondheids- of andere wetten dan ook. En het recht op een wetgeving betreffende de geestelijke gezondheid die geen strafvermindering of kwijtschelding mogelijk maakt voor misdaden aangaande misbruik of nalatige behandeling van patiënten door psychiaters, psychologen of instellingsmedewerkers.

14. Het recht om psychiaters, hun verenigingen en collega’s, de instelling of het personeel daarvan te vervolgen wegens onwettige opsluiting, onjuiste rapporten of schadelijke behandeling.

15. Het recht om te werken of werk te weigeren en het recht om voor alle werkzaamheden die tijdens de opname werden verricht, een juiste betaling te ontvangen, overeenkomstig met de beloning voor gelijkwaardig werk in het betreffende land of gebied.

16. Het recht op onderwijs of training om zich te verbeteren en meer geld te kunnen verdienen wanneer iemand wordt ontslagen uit de inrichting; het recht op de keuze van opleiding of training die iemand ontvangt.

17. Het recht op het ontvangen van gasten en geestelijken van iemands eigen geloof.

18. Het recht op het maken en ontvangen van telefoongesprekken en recht op privacy met betrekking tot alle persoonlijke correspondentie van en naar iemand.

19. Het recht op het wel of niet vrij omgaan met enige groepen of personen in een psychiatrische inrichting, ziekenhuis of faciliteit.

20. Het recht op een veilige omgeving zonder de aanwezigheid van mensen die daar geplaatst zijn om criminele redenen.

21. Het recht om met mensen van eigen leeftijd om te gaan.

22. Het recht om eigen kleding te dragen, om persoonlijke dingen te hebben en een veilige plaats om ze te bewaren.

23. Het recht om dagelijks lichamelijke oefeningen te kunnen doen in de buitenlucht.

24. Het recht op goede en voedzame voeding en drie maaltijden per dag.

25. Het recht op hygiënische omstandigheden en niet te drukke vertrekken, en genoeg vrije tijd en rust zonder gestoord te worden.