Tegenwoordig maken de psychiaters ons wijs dat ongewenst gedrag te verhelpen is, door de chemische werking in de hersenen te veranderen met een pilletje.

Slechts weinig mensen worden verteld dat psychotrope middelen, in tegenstelling tot reguliere medische middelen zoals insuline, geen meetbare ziekte corrigeren, maar wel de zeer delicate balans van natuurlijke chemische processen kunnen ontregelen die het lichaam nodig heeft om goed te werken.

Ondanks de verwoestende effecten van hun medicijnen, hebben psychiaters en fabrikanten ze gebruikt om een lucratieve markt te creëren, een markt die miljarden dollars oplevert.

En dat hebben ze gedaan door steeds meer "psychische stoornissen" in het leven te roepen, die psychiatrische medicatie behoeven.

Maar kun je die wel stoornissen noemen?

De vraag is dus:

Hoe konden deze middelen, zonder heilzame werking en met een lange lijst van bijwerkingen, een standaardbehandeling worden voor elk probleem in het leven?

En hoe komt het dat de psychiatrie die deze middelen verheerlijkt zich een dominante rol wist te verwerven in de geestelijke gezondheidszorg?