De Werkelijke Crisis in de Huidige Geestelijke Gezondheidszorg
Moeten we ons zorgen maken over de berichten dat één op de vier mensen het slachtoffer zal worden van een wereldwijde epidemie van geestelijke ziekten? Volgens de schrijvers van dit soort alarmerende berichten, de psychiatrische industrie, dreigen we overspoeld te worden door geestelijke stoornissen en is dit alleen te stoppen door het verhogen van hun fondsen. Ze waarschuwen ons voor rampen als dit niet gebeurt. De psychiatrie waarschuwt ons echter niet voor de bron van deze alarmerende statistieken, hun eigen Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) en het hoofdstuk over geestelijke stoornissen in de International Classification of Diseases (ICD-10). Beide worden momenteel aangevallen wegens hun gebrek aan wetenschappelijke onderbouwing en geloofwaardigheid, en hun nadruk op behandelingen met psychiatrische medicijnen als enige oplossing.
"Er bestaan inderdaad veel illusies over de DSM en de ontwikkelaars ervan geloven dat hun droom over de bruikbaarheid en wetenschappelijkheid ervan is uitgekomen…" Dit is de conclusie van de professoren Herb Kutchins (verbonden aan de California State University), en Stuart A. Kirk (verbonden aan de University of New York), schrijvers van diverse boeken over de gebreken van de DSM.
De “bittere pil” is echter dat de DSM “een niet succesvolle poging is om teveel menselijke problemen te medicaliseren”.
Professor Edward Shorter, auteur van A History of Psychiatry: “In plaats van een brave new world van de wetenschap binnen te trekken, lijkt de DSM-IV-stijl van psychiatrie de woestijn in te trekken.”
Wij hebben dit rapport samengesteld voor diegenen die verantwoordelijk zijn voor het beleid, de vergoedingen van zorgverzekeringen en de subsidies voor de geestelijke gezondheidszorg. Het is ook geschreven voor de ambtenaren en beleidsmakers die zich bezighouden met het beschermen van de volksgezondheid en het welzijn van hun burgers.
Als gevolg van het wijdverspreide vertrouwen in de DSM, met zijn steeds langer wordende lijst van geestelijke stoornissen, kan er voor elk ervan legaal een psychiatrische medicijn voorgeschreven worden. Een aantal schokkende statistieken:
- Wereldwijd zijn er twintig miljoen schoolkinderen gediagnosticeerd met een geestelijke stoornis en hebben een cocaïneachtig stimulerend middel of een antidepressivum voorgeschreven gekregen als behandeling.
- Het gebruik van psychiatrische medicijnen neemt wereldwijd snel toe: in 2002 werden er meer dan 100 miljoen recepten voor antidepressiva uitgeschreven voor een bedrag van 19,5 miljard dollar.
- In Frankrijk is één op de zeven recepten een recept voor psychiatrische medicatie; meer dan 50% van de werklozen, 1,8 miljoen mensen, gebruikt psychiatrische medicijnen.
- Ondertussen is het internationale budget voor de geestelijke gezondheidszorg, door op de DSM gebaseerde statistieken, in de afgelopen tien jaar de pan uitgerezen.
- In de Verenigde Staten steeg het budget voor de geestelijke gezondheidszorg met 142%, van 33 miljard dollar in 1994 tot meer dan 80 miljard.
- In Zwitserland steeg het budget van 65 miljoen euro in 1988 naar 165 miljoen in een periode van tien jaar.
- Duitsland besteedt 2,34 miljard per jaar aan “geestelijke gezondheid”.
- Ook in Frankrijk steeg het budget voor de geestelijke gezondheidszorg enorm, het was verantwoordelijk voor 361 miljoen van het begrotingstekort.
Ondanks de enorme uitgaven, hebben landen nu te maken met record cijfers betreffende kindermishandeling, zelfmoord, drugsmisbruik, geweld en misdaad, hele reële problemen waarvoor de psychiatrie geen oorzaak weet, noch de oplossing heeft. We kunnen veilig de conclusie trekken dat het verminderen van de psychiatrische budgetten niet zal leiden tot een verslechtering van de geestelijke gezondheid. Minder subsidie voor schadelijke psychiatrische praktijken zou feitelijk de geestelijke gezondheid verbeteren.
De bewijzen die hier worden gepresenteerd komen van artsen, advocaten, rechters, psychiaters, ouders en anderen die zich actief bezig houden met de geestelijke gezondheidszorg of aanverwante werkvelden. De deskundigen zijn het erover eens dat de initiatieven van de psychiatrie die gebaseerd zijn op de DSM zoals het versoepelen van de wetten voor gedwongen opnamen en de uitbreiding van de zogenaamde ambulante geestelijke gezondheidszorg, schadelijk zijn voor de samenleving in menselijke en in economische termen. Hetzelfde geldt voor programma’s zoals het onderzoeken van jonge kinderen op geestelijke stoornissen op scholen.
De claim dat alleen meer subsidie de problemen op zal kunnen lossen heeft zijn geloofwaardigheid verloren. De vakgebieden die gebaseerd zijn op wetenschappelijke claims worden regelmatig opgeroepen om hun theorieën te onderbouwen met empirisch bewijs. Wanneer centra voor het bestrijden van gevaarlijke ziekten subsidie ontvangen resulteert dit in de ontdekking van een biologische oorzaak en de ontwikkeling van een geneeswijze. Er bestaan biologische testen om de aan- of afwezigheid van een lichamelijke ziekte vast te stellen. Mensen kunnen lijden onder ernstige geestelijke problemen, maar de psychiatrie heeft geen objectieve, lichamelijke test om de aanwezigheid van een geestelijke ziekte vast te stellen. De diagnoses zijn puur subjectief.
De huidige maatschappelijke problemen maken het noodzakelijk om mensen te ondersteunen met bruikbare, levensvatbare en humane alternatieven voor schadelijke psychiatrische behandelingen. Wij nodigen u uit om zelf uw oordeel te vormen over de alternatieven in dit rapport. We bieden u deze informatie aan opdat u zelf uw conclusie kunt trekken over de toestand van de geestelijke gezondheidszorg en het vermogen, of het gebrek daaraan, van de psychiatrie om bij te dragen aan een oplossing.
Rohit Adi, arts
Mary Jo Pagel, arts
Julian Whitaker, arts
Anthony P. Urbanek, arts