“We hebben onze troepen nog nooit in deze mate gedrogeerd en de huidige toename van zelfmoorden is dan ook geen toeval. Waarom is de psychiatrie niet uit het gezag van de Geestelijke Gezondheidszorgdiensten ontheven? In elke andere leidinggevende positie in het leger, zou er een verandering van leiderschap geweest zijn.”

- Bart Billings, Ph.D., kolonel in ruste en voorheen militair psycholoog

Het leven van een soldaat is veeleisend.

Je wordt getraind om alert, resoluut en geconcentreerd te zijn – en lichamelijk en geestelijk in topvorm te verkeren. Het is een noodzaak.

Maar soldaten die onder de invloed van psychiatrische middelen zijn, laten juist het omgekeerde zien.

Ondanks dat laat een militaire registratie zien dat ten minste één op de zes militairen een of andere vorm van psychiatrische middelen gebruikt. Deze verhouding is waarschijnlijk erg geflatteerd, aangezien er aan het front geen registratie van recepten is, waar dergelijke middelen vaak informeel door hospikken worden uitgedeeld of soldaten deze aan elkaar geven.

De risico's van bewustzijnsveranderende middelen zijn al heel lang bekend. Voor antidepressiva zijn er nu bijna 100 waarschuwingen van medicijnen regulerende instanties uit 10 landen. De Europese Unie wijst op schadelijke bijwerkingen van deze middelen aan patiënten en aan hen die de middelen voorschrijven. Deze bijwerkingen zijn onder andere vijandigheid, gewelddadig gedrag en zelfmoord.

Hoewel geen van deze middelen de soldaat in actieve dienst of de veteraan echt helpt, hebben het Department of Defense (DoD) in de VS en het Bureau voor Veteran Affairs (VA) sinds 2001 bijna $2 miljard uitgegeven aan het behandelen van geestelijke stoornissen. Dit verbijsterende bedrag is niet uniek voor de Verenigde Staten; elk jaar besteedt het Australian Department of Veteran Affairs $160 miljoen aan geestelijke gezondheidszorg voor haar veteranen.

Ondanks deze aanzienlijke uitgaven aan psychiatrie door militaire instanties over de hele wereld, hebben zij niet geholpen om het aantal ziekenhuisopnamen van soldaten in actieve dienst voor problemen met geestelijke gezondheid te verminderen. Behalve dat neemt het aantal zelfmoorden nog steeds toe.

Er pleegden meer Britse soldaten en veteranen zelfmoord in 2012, dan er op het slagveld gedood werden. Ook zijn er meer personeelsleden van de Australische Defensiemacht gestorven aan zelfmoord dan er aan het front zijn omgekomen.

Tussen 2001 en 2009 waren er 2100 zelfmoorden in het Amerikaanse leger, drie keer zoveel als er soldaten in Afghanistan zijn omgekomen en de helft van alle Amerikaanse doden in Irak. In diezelfde periode zijn het aantal bestellingen van het leger voor psychiatrische middelen waarvan bekend is dat zij zelfmoordgedachten en -handelingen kunnen veroorzaken, met 76% gestegen.

Het is nog slechter gesteld met Amerikaanse veteranen. Elke 65 minuten slaat een Amerikaanse veteraan de hand aan zichzelf – een verbijsterend aantal van 22 per dag.